STOP ZA OKUPATORSKI PROSLAVI VO MAKEDONIJA-IZGRADBA NA SPOMENIK NA PADNATITE MAKEDONSKI ZRTVI NA KAJMAKCALAN

МАКЕДОНСКИОТ ФРОНТ И БИТКАТА НА КАЈМАКЧАЛАН
(вистината)
Дефинитивно,крајно време е некои работи да се кажат јавно и да се обелодени вистината,за да се прекине со фалсификатите и извртувањето на тези,кои што единствено одат во прилог на оние кои што и ден денес под плаштот на добрососедските односи,максимално се трудат да ги прикажат фактите онака,како што ним им одговара,а притоа сето тоа да оди контра и на штета,само и единствено на македонските национални интереси.
Од тие причини,можеби најдобро е прво да ја видиме другата страна на некоја си таму официјална вистина,па после да ги согледаме аспектите на однесувањето на комплетниот државен врв,а и некои други останати официјални лица од политиката,кои со нивното сервилно однесување,буквално ја понижија македонската државност.
Битката за Кајмакчалан,всушност представува офанзива на српската војска,контра сојузниците Бугарија и Германија,чии што војски бле распоредени долж линијата на Македонскиот Фронт (наречен Солунски и не е тешко да се претпостави зошто)..Потегот од Беласица,Дојран,Богданци,Гевгелија,преку Кожуф,Кајмакчалан,па се до Битола во главно е потегот на Македонскиот фронт,а битката е за врвот на Кајмакчалан (2521м.),како стратешко место од каде што се држи под контрола потегот према Мариово на север,јужно Воденското поле и потегот према Кожуф планина,кој представува сврзна компонента со останатиот дел од линијата на фронтот према Беласица. Брзото напредување на српските војски изнудило прераспоредување на силите кај сојузниците и генерал Винклер,командант на 11 германски корпус,ја презел командата на битолската линија на фронтот,а генерал Бојаџиев,командантот на 1 бугарски корпус,ја презел командата по долината на Вардар,со акцент на потегот од Гевгелија до Карасуле и Бојмица.19 дена борба за врвот на Кајмакчалан во која се дадени илјадници жртви и од двете страни.Дринската дивизија напагала директно ан Кајмакчалан,а на месноста наречена Старков гроб,напагала Дунавската дивизија,појачана со првата Тимочка бригада и за кратко време бугарските војски се потиснати спрема Црна Река.Спрема официјалните податоци,српската војска има околу 4700 погинати и нешто повеќе на другата страна. За ова толку и на кратко,онака,колку да се знае официјалната приказна..
Сега малце за онаа неофицијалната страна. Македонија во тоа време била територија распарчена и разграбана до немај каде,со секакви влијанија,почнувајќи од српското и бугарското најмногу. Секој во својот дел што го окупирал од Македонија,поставувал намесници,даскали,разни чиновници и администрација,попови итн.До таму се одело,да србите пред се буквално запоцнале со промена на презимињата на македонското население и на сите во официјалните документи им било додадено ИЧ на презимето. (Стојанов-Стојанович,Петров-Петрович,Митров-Митрович итн.) Токму од месното население(македонското),се регрутирани најголем број од тие нивните славни дивизии и корпуси.Иво српската и во бугарската војска. Сега вие погодете кој се погинатите на фронтот,барем најголемиот дел. Командниот кадар,од највисоките хиерархиски позиции,па се до најниските биле срби и бугари по род.Обичната војска најголемиот дел била составена од македонци по род,во служба на окупаторските сили на територијата на Македонија.Токму така.За туѓи интереси,на разграбената македонска територја,се тепале помеѓу себе и гинеле најголемиот број македонци по род. Некои знаат за ова,некои не,ама до скоро имаше живи сведоци на тие настани,кои самите раскажуваа за она што го виделе и осетиле како деца во тоа време. Од тука се наметнува прашањето на молчењето на МАНУ,македонските историчари и сите оние кои се повикани да ја кажат вистината.
Што се однесува до денешницата или ако сакате поточно за денес и оваа посетата на Тома Николич,неговата посета на Кајмакчалан во придружба на македонскиот претседател Ѓорге Иванов,како и пред два дена пречекот од страна на градоначалникот на Охрид ,Бакрачевски,на Јелисавета Караџорџевиќ,внуката на крвникот на македонскиот народ Александар Караџорџевиќ,е приказна сама за себе. Ова представува директно понижување на независноста и самостојноста на Македонија,понижување на македонскиот народ и неговата борба низ вековите за сопствена држава. Резили и срамотилаци од недоквакани политичари,кои со своите постапки директно влијаат на авторитетот на државата. Се прашувам до кога Македонија ќе трпи вакви одродници и про српски и бугарски вазали !? Дали нашиот народ е свесен дека со изборот на овие токмаци и сервилни слуги на секој што покажал заби спрема Македонија (тука го ставам и албанскиот фактор),директно се удира на македонската државност,суверенитет и интегритет !? Наголемо и помпезно се најавуваше ова посета преку некои медиуми,како нешто што представува одраз на добрососедство и разбирање,а всушност ова е едно од најголемите понижувања на македонската нација. Зошто никој не спомнува за прашањето на Прохор Пчињски,неговата анексија од Србија со благослов и потпис на Лазо Колишевски? Ако мислите дека сето ова е случајно,се извнувам,ама морам да ви кажам дека се лажете и тоа многу.. Македонскиот котел е зовриен повторно,а за тоа доволно зборува ова денес што се случува,како и неколку месечното молчење на грчката дипломатија,за да вчера наеднаш Трајко Вељановски официјално се ракува со грчкиот колега и на прес конференцијата и двајцата да зборуват за напредок и затоплување на односите меѓу двете држави. Она што јас се прашувам е кој од нашиве сервилни и продадени дудуци ќе ја има честа да излезе пред народот и да му го соопшти она,што никој од нас не сака да го слушне. Како и да е,времето се собира,па нема да чекаме долго за да видиме што се имаат договорено и потпишано на штета на Македонија!
Ако не се свести народот и ако на наредните избори не се сменат овие разобличени и обезличени бледи и сервилни фаци на македонската политичка сцена,тешко и горко на народот македонски.